Neye talip isek biz oyuz.

Ayrıntılar

Kategori: Ömer Özercan

"Geçmişle övünmek, geçmişin başarısı" bugün ve geleceğin başarılarını garanti etmez ama "hiç bir işe yaramaz" demek de doğru değildir. Fert ve aile hayatınıza bir bakın. Kendinizin ve çocuklarınızın geçmişteki başarılarını unutuyor muyuz? Unutmamız gerekiyor mu? Çocuğumuz bir imtihanda orta okul sıralarında Türkiye veya dünya birincisi olunca elbette üniversitede de bu başarının devamının garantisi yoktur ama bununla övünmekte hiç bir sakınca olmadğı gibi, kendine güven, motivasyon vb. gibi psikolojik bir destek sağlayacağı da kesindir. Devletler, milletler için de böyledir. İstanbul'un Fethi unutulması gereken veya utanılacak bir şey midir? Tabii ki bu fetih daha sonraki dönemler için bir başarı garantisi değildir, tabii ki eski başarıların üzerine kuluçkaya yatılacak, tembellik yapılacak, asırlarca "sadece övünme" ile zaman harcanacak değil. Geçmişin bütün başarılarını sürekli hatırlayacağız, sahip çıkacağız ve övüneceğiz. Gene aynı şekilde; geçmişte yapılan hatalarla da yüzleşeceğiz, ders alacağız, tekrarından kaçınacağız. Övünmek, hatalarla yüzleşmeye mani değildir. Bir hatadan kaçmak için ille de başka bir hata yapmak gerekmez.

Osmanlı'nın başarıları hafife alınacak şeyler değildir. Bunlar bizim için gurur/övünme meselesidir, böyle olmalıdır, olacaktır da. Osmanlı ile hesaplaşmak da boynumuzun borcu, hayatta kalma şartı, aklın gereğidir.

...

Osmanlı mükemmel değildi, böyle bir iddiamız yok, bu iddianın ciddiye alınacak yanı da yoktur. Batı da külliyen kötüleyeceğimiz, şartsız biçimde düşman olacağımız, aşağılayacağımız bir küfür/şer dünyası değildir. Batı, "madde"yi Doğu'dan daha farklı biçimde tanımış, kurcalamış, incelemiş, sırlarını keşfetmiş, şekillendirmiş, maddenin potansiyel gücünden askerî, iktisadî, teknolojik vb. bakımdan istifade etmiş, faydalı araçlar üretmiş, hayatı kolaylaştıran ve zaman/enerji tasarrufu sağlayan keşif ve icatlar ortaya koymuştur. Bunları tek tek saymaya gerek yok. Her biri takdir edilecek şeylerdir. Keşke biz yapabilse idik, keşke daha iyilerini yapabilse idik. İnşallah açılan arayı kapamak, hayırlı işlerde yarışıp geçmek mümkün olur. Maddeye hakim olan Batı, günlük konfora ulaşmış ama insanoğlunun varoluş sebebinden gitgide uzaklaşmış, maddî dünyanın sınırlarına kendini hapsetmiş, Tanrı'ya hesap vereceğini unutup, Tanrı'ya hesap sorar hale gelmiştir.

Devamını oku...

Çağ Bizim için...

Ayrıntılar

Kategori: Ömer Özercan

Çağ bizim için her zaman "doğru yol"da yürüme, "nereden gelip nereye gittiğimizi idrak" çağıdır.

Ömer Özercan

Türkiye'nin meseleleri ikiye ayrılır: Çocuk eğitimi ve diğerleri

Ayrıntılar

Kategori: Ömer Özercan

Türkiye'nin meseleleri ikiye ayrılır:
1) Çocuk eğitimi,
2) Diğerleri.

Bazı babalar çocuğun "yanında" vakit geçirmeyi; çocukla ilgilenmek, "onunla" vakit geçirmek zannediyor. Çocukla geçirilen vakit ona ayrılmış/adanmış olmalıdır, "sen oyna" deyip başka bir işle meşgul olunmamalıdır. Çocukla ilgilenmek angarya değildir, zaman kaybı değildir, "annelerin işi" değildir. "Çocuk sesleniyor bak şuna!" diye mutfakta yemek hazırlayan eşine bağıran, yerinden kalkmaya üşenen kişi "baba" sana diyorum.

Çocuğuna gereken nitelikli ilgiyi göstermeyen, her fırsatta çocuğunu azarlayan, ona sevgi/saygı göstermeyen "baba" görünümlü zevat, çocuk da kendisini sevip saymadığı zaman eşine "bu çocuk senin yüzünden böyle oldu" demesin. Çocuğun babaya sevgisini saygısını sağlayacak kişi anne değil, babanın kendisidir. Maalesef çocuğa saygısızlıkla eşine saygısızlık genellikle birlikte görülen olumsuzluklar arasındadır.

Gecenin 03'ünde büfe büfe dolaşıp sigaraya aramaya üşenmeyen kişi, ödevine yardım etmesi için kendisini bekleyen çocuğunun yanına gitmeye üşeniyor, yerinden kalkmamak için kırk bahane icat ediyor, -o sırada kırk ayrı işe bölünmüş eşine çemkirmeyi de ihmal etmiyor- ise, ilerde o çocuğun ziyaretini/aramasını boş yere çok bekleyecek -eşinin sevgisini/saygısını zaten çoktan kaybetmiş olacak- demektir.

 Çocuklarla ilgili sürekli bir şeyler yazıyorum. Sakın yanlış anlaşılmasın: "Ben bu hataları yapmadım/yapmıyorum" iddiasında değilim, kitaplardan okuduğum teorik bilgileri paylaşıyor da değilim; aksine, bahsettiğim hataların hemen hepsi tarafımdan bizzat tecrübe edilmiş, menfî neticeleri şu veya bu biçimde yaşanmıştır. Hiç kimse "ben bu hataları hiç yapmadım, yapmam" falan demesin. Bunlar doğuştan bilinen veya bilinmesi gereken değil, zamanla öğrenilen, öğrenilmesi gereken şeylerdir. Kendi adıma hemen her gün yeni bir şeyin farkına varıp daha iyisini, doğrusunu yapmaya çalışıyorum.

Devamını oku...

Ailenin maruz kaldığı büyük tehditler

Ayrıntılar

Kategori: Ömer Özercan

En büyük meselemiz, ailenin maruz kaldığı büyük tehditler. Geçim zor. Tek maaşla geçinilmiyor. Kadınlar eskisine kıyasla hem daha fazla eğitim gördüğü hem aile bütçesine destek için gitgide artan oranda çalışır oldu. Erkekler çalışan eşlerine gereken desteği vermiyor. Kadın hem psikolojik olarak, hem fizikî olarak aşırı yük altında, aşırı yoruluyor ve yıpranıyor. Erkeklerin desteğinin yetersizliği, anlayışsızlığı bu yıpranmayı artırıyor. Bir süre sonra birlikte yaşamak manasını, kıymetini, sürdürülebilirliğini kaybediyor, ipler kopuyor. Bunlar uzun senelerdir, çok sayıda örneğin yakınen şahidi olunarak ifade edilen üzücü ve vahim hakikatler. Eşine ve çocuklarına gereken ilgiyi göstermesi, destek olması konusunda kendilerini sürekli ikaz ettiğim amcalar maalesef bu idrakten hâlâ uzaklar, hâlâ kendilerini kusursuz, mükemmel zannetmeye devam ediyor, hatalarını istikrarlı ve azimli biçimde sürdürüyorlar. Ailenin çocukluktan itibaren gereği gibi eğitmediği kişiyi ileri yaşlarda değiştirmek, yanlış alışkanlıklardan uzaklaştırmak, yeni ve gerekli alışkanlıkları kazandırmak çok zor. Ana babasından gereken sevgiyi, şefkati, ilgiyi, saygıyı, merhameti görmemiş olanlar kendi çocuklarını ve eşlerini de bunlardan mahrum ediyor.

Devamını oku...